dorzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dorzecznyni, dorzecznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który jest do rzeczy, nadaje się do czegoś, zdatny : {{/stl 7}}{{stl 10}}To naprawdę dorzeczny chłopak. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dorzeczny — dorzecznyni, dorzecznyniejszy 1. «będący do rzeczy, nadający się do czegoś; odpowiedni, stosowny, zdatny» Dorzeczny chłopiec. Dorzeczni pracownicy. 2. «rozsądny, rozumny, logiczny, sensowny» Dorzeczna odpowiedź. Dorzeczne powiedzenie, opowiadanie … Słownik języka polskiego
dorzecznie — dorzecznieej przysłów. od dorzeczny a) w zn. 1: Wyglądać dorzecznie. b) w zn. 2: Mówić, odpowiadać dorzecznie na pytania … Słownik języka polskiego
dorzeczność — ż V, DCMs. dorzecznośćści, blm rzecz. od dorzeczny (zwykle w zn. 2) Dorzeczność wypowiedzi, pomysłu … Słownik języka polskiego
dorzecznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dorzecznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. dorzeczny: Odpowiadaj dorzecznie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dorzeczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dorzecznośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. dorzeczny: Dorzeczność odpowiedzi, propozycji. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień